คนไปเที่ยวบ่อย ไม่ใช่ว่า “อวดรวย” แค่เขาไม่อยากมาเสียดายตอนแก่… (คนอ่านได้กำไร)

การไปเที่ยว ไม่ใช่ว่าอยาก “อวดรวย” แค่ไม่อยาก มานั่งเสียดายตอนแก่แล้วว่าทำไมไม่ได้ ไปเที่ยว

และมันเป็นเรื่องที่ใครๆ ก็ทำกัน ไม่ใช่ “อวดรวย” ทุกคนมีความฝัน

การได้ท่องเที่ยวไปสถานณ์ที่ต่าง ๆ ไปเที่ยวรอบโลก เป็นการเพิ่มพลังให้ชีวิต เพิ่มความสุขให้กับตัวเอง

ถึงแม้บางคนจะปฏิเสธก็เถอะ แต่เชื่อเถอะ… ว่าใครๆ ก็อย ากไปเที่ยว

มันต้องมีอารมณ์นั้น สักครั้งหนึ่งในชีวิตแหล่ะ..ทำงานมาเหนื่อยๆทั้งเดือน

หรือ บางคนทุ่มเทกับ งานประจำ การทำธุรกิจมาเป็นปี ๆก็อย ากจะพักผ่อนและผ่อนคลายบ้าง

การไปเที่ยวแต่ละครั้ง…

แน่นอนว่าย่อมต้องมี ‘ค่าใช้จ่าย’ ในการเดินทางอย่างแน่นอน

“เราชอบเที่ยวมาก” บางครั้ง ก็คิดนะ ว่าใช้เ งินกับการท่องเที่ยวเยอะมาก ทั้งในและต่างประเทศ

ปีๆหนึ่ง ก็หมดไปเยอะ ด้วยความที่ไม่ใช่ขาช้อปด้วย

ไปเที่ยว ไหนหลายคนก็ทักว่าไม่เก็บเงิ นบ้างหรอ…

“ถ้าแก่ตัวไป…จะลำบากเอานะ”

บางคนก็บอกว่าเที่ยวตอนที่ยังมีแรง เดี๋ยวต่อไปจะไม่ได้เที่ยวแบบนี้

จริงๆตอนคนทัก…ให้เก็บเงิ น ปริญญาก็คิดนะ แล้วรู้สึกผิดกับตัวเองที่ใช้จ่ายกับการเที่ยว

“แต่เราก็มีเงิ น เก็บนะ” แต่ก็ไม่ได้มากมาย ปริญญามีบ้าน มีรถที่ต้องผ่อน พอฟังคำพูดจากคนที่บอกว่า

ให้รีบๆ เที่ยวเสียตอนนี้ คนเราอายุมันสั้นนัก เดี๋ยวก็จากไปแล้ว

เที่ยวๆ ไปเถอะ เราก็กลั วว่า “ปริญญา” จะไม่จากไปน่ะสิ แต่.. ‘เงินหมดก่อน’

ก็แย่เหมือนกัน เลยอย ากถามคนที่ตอนนี้อย ากเที่ยวแต่ไม่มีโอกาสได้เที่ยว ว่าเป็นแบบนี้จริงๆ ไหมคะ เช่น..

พอมีครอบครัวก็ต้องใส่ใจครอบครัว

ทำงานตำแหน่งความรับผิดชอบมากขึ้น

หรือ อายุมากสั ง ข า ร ไม่เอื้ออำนวย

ไปเที่ยว บ่อย ๆ มีคนบอกว่า…หากคุณมีเงิน คุณสามารถเลือกโดยสารด้วยรถไฟฟ้าความเร็วสูง หรือเครื่องบิน

แต่ถ้าหากไม่มีเ งิ นก็เลือกเดินทางโดยรถไฟธรรมดาที่ระหว่างทางได้ยินผู้คน บ่นนู้น บ่นนี้

และ พูดนินทามากมาย ต้องจอดพักทุกสถานีนั่งรอเวลาผ่านไปเรื่อยบนรถไฟ

นอกจากนี้ ยังมีความประหลาดใจที่แตกต่างกัน ซึ่งเป็นความน่าสนใจ ที่คุณไม่เคยสัมผัสมาก่อน

ในการเดินทาง แม้ว่าจะเป็นการเดินทางแบบย ากจน แต่มันสามารถทำให้คุณรู้จักผู้คนที่แตกต่างกันมากขึ้น

ได้สัมผัสถึงท้องฟ้าที่สวยสดใส ไม่แน่… อาจมีคนที่พย าย าม ใช้สองเท้าในการไ ล่ตามความกว้าง

และลึกของชีวิตก็เป็นได้ร้อยพันเทือกเขา และสายน้ำ

ผู้คนมากมาย ที่กำลังเผชิญกับโลกใบนี้ เราเป็นเพียงหยดน้ำ ในมหาสมุทรที่สามารถวิ่งและกระโดด

สามารถยิ้มและทุกข์ได้เพียงไม่กี่สิบปี

ดังนั้นถ้าเดินออกมาได้ก็ออกมาดูโลกเถอะ…

“เงิ น” ไม่ว่าจะมากหรือน้อย ก็คือมีอยู่ที่คุณว่าจะใช้มันอย่างไง ?

การเป็นคนธรรมดาคนหนึ่งนั้น ไม่พย าย ามจะสร้างความสุขต่อโลก แต่หวังเพียงว่าในหนึ่ง

เมื่อแก่ชรา…มากแล้ว เวลาเปิดอัลบั้ ม รู ป มา ก็มีเรื่องราวมากมายในนั้นที่ทำให้คุณคิดถึง

เช่น ท่ามกลางภูเขา,ทะเล,หิมะ,สายฝนตามท้องถนนเรื่องราวมากมาย

ที่เกิดขึ้นในชีวิตที่ผ่านมา “เ งิน” สามารถกำหนด วิธีการเดินทางของคุณว่า…

จะนั่งรถหรือจะนั่งเครื่องบิน จะพักโรงแรมหรู หรือ ห้องพักธรรมดา

แต่มันไม่สามารถ ส่งผลกระทบต่อความกล้าหาญและความอย ากรู้ อย ากเห็นเกี่ยวกับโลกใบนี้ได้หรอกนะ

ออกเดินทางไปจากเส้นทางชีวิต 3 จุดในเส้นทางเดียวซึ่งหมายถึง บ้าน,ที่ทำงาน,ห้องอาหาร

กระโดดหนีออกมาจากสิ่งแวดล้อมเดิมๆ ยอมดื้อรั้น ปล่อยตนเองเดินออกมาสักครั้ง

เพื่อจะได้ไปดูโลกที่กว้างใหญ่นี้ ผสมผสานการท่องเที่ยว

และการดำเนินชีวิตเข้าด้วยกันมองดูริมทางที่มี ดอ กไม่เบ่งบาน มองดูลมพัดใบไม้ใบแรกที่ร่วงหล่น

บนท้องถนน มองดูวิวทิวทัศน์รอบๆ กาย การวางแผนหมื่นครั้ง ไม่สู้ออกเดินทาง 1 ครั้ง

ไม่ว่าจะไปที่ไหน ให้เท้าของคุณได้เดินไป หวังว่าคุณจะสามารถวัดความกว้างของโลกนี้ได้ในสักวันหนึ่ง

“บางคนซื้อแบร น ด์ เ น มแล้วมีความสุข”

“บางคนมีความสุขกับการปาร์ตี้”

“บางคนมีความสุข กับการท่องเที่ยว”

“หรือบางคนมีความสุขกับการอยู่บ้านเฉยๆ ดูหนังฟังเพลง”

คือ บางครั้งรูปร่างหน้าตาความสุขของแต่ละคน ไม่เหมือนกัน ถ้าสิ่งที่ จขกท. ทำอยู่แล้ว

มันยังแฮปปี้ ก็ทำต่อไปเถอะค่ะ…เพียงแต่เงิ นที่ใช้จ่ายตรงนั้น เราอาจจะต้องมีวินัยมากขึ้น

แบ่งส่วนนึงเป็นเ งินเก็บแบ่งอีกส่วนนึงเป็นเงิ นเที่ยวจะได้ไม่ต้องมาลำบากในตอนหลัง

ถ้าใครมาบ่น ๆ มาก ๆ ก็ฟ า ด เ งิ นเก็บให้ดูไปซะเลยจ้า

“ร้อยคำพูด..ไม่เท่าหนึ่งพิสูจน์ลงมือทำ
ผลของความสำเร็จ..อาจมาจากความทุกข์
และล้มเหลวเป็นพันครั้ง..แต่นั่น คือ
บททดสอบให้อยู่สู้ เรียนรู้ ให้เข้าใจจริง”