นิทานเรื่อง ควายตัวหนึ่ง… รักเขามาก ยิ่งรักมากก็ยิ่งเจ็บมาก (อ่านกี่ครั้งก็ชอบมาก)

มีคว า ยอยู่ตัวหนึ่ง เขายาวสวย สง่างามมาก

วันหนึ่ง เขาควายเกิดแ ท ง เข้าไปในตัวของมัน

พอดีมี อิกา ตัวหนึ่งบินผ่านมาเลยถามควายว่า…

อิกา : ทำไมถึงไม่ “ตั ด เขา” ออกละ?

ควาย : ไม่เอาไม่ตั ด เพราะ “รักเขามาก”

อิกา : แต่ยิ่งรักมาก แกก็ยิ่งเจ็ บ มากนะ!!

อยู่มาวันหนึ่งควายตัวนี้ ท ร ม า น จนอยู่ไม่ไหว

เพราะเขากำลังแ ท งไปเรื่อย จึงคิดถึงคำพูดของอิกา

แล้วลองทำตามที่อิกาบอก โดยการ “ตัด เขา ออก”

อิกาบินผ่านมาเห็นอีกเลยถามควายไปอีกว่า…

อิกา : เป็นยังไงบ้างหลังจากที่ตั ดเขาออกแล้ว

ควาย : ยังไม่ค่อยชินเท่าไรเลย….

อิกา : แล้วที่ตัดเขาออกแล้วยังเ จ็ บ อยู่ไหมละ?

ควาย : ไม่เ จ็ บ เท่าตอนที่มีเขาอยู่แล้วละ!!

อิกา : เห็นไหมละ….ไม่มีเขาเราก็อยู่ได้ก็แค่ยังไม่ชินเท่านั้นเอง

แต่มันไม่เ จ็ บและ ท ร ม า นเหมือนเมื่อก่อนนะ..

นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า….

“ถ้ามีเขาแล้วมันท ร ม า น ลองตั ด.. เขาออกดูบ้างเผื่อมันจะดีขึ้น”

เราเองก็ยังสาม า ร ถก้าวข้ามผ่านไปได้ ตัวเขาเป็นของเขา

แต่ความรักเป็นของเรา แม้แต่ความรักที่เราให้เขามันก็เป็นของเรา

ความรักที่เราให้คนรอบข้าง นำกลับมารักตัวเองบ้าง ในวันที่ต้องการกำลังใจ

ฝึกรักตัวเองในทุกๆ วัน คิดว่าเอาความรักของเรามาทำให้ตัวเราดีขึ้นทุกวัน

ถ้าทุกอย่ า งที่เราทำมันออกมาดี เราจะมีค่ามากขึ้นทันที แล้วเดี๋ยวสักวัน

เมื่อเราดีพอ เราคงจะมีความรักที่ดีอีกครั้งเอง คำปลอบใจมันจะทำให้

ดีขึ้นชั่ ว ค ร า ว นะคะ แต่เวลามันเยี ย ว ย าได้จริงๆ เป็นกำลังใจให้ทุกคน

 

ขอขอบคุณบทความที่มา ; ใจร่มๆ

ขอขอบคุณเจ้าของภาพ ควาย กับ อิกา